در این کتاب، نمایشنامه «از نیم راهه ی عشق» شماره «چهار» مجموعه «چهارده درام عترت» میباشد که از بین آثار ارزشمند و غنی ایشان پیش روی شما خوانندگان محترم قرار دارد با مقدمه ای از استاد رضا عماد.
این اثر بیشتر به لحاظ نوع قلم و زبان فاخر ادبی، ساختار و ادبیات نمایشنامهای، تلفیق نثر و نظم، مسجعنویسی و موزون بودن قلم ایشان قابل تأمل میباشد؛
نمایشنامه «از نیم راهه ی عشق» نمایشنامهای عاشورایی است که شرح ماجرای گروهی است که شاید بالاجبار و یا به دلایل متفاوت روز عاشورا را، در سپاه ابن زیاد حاضر شده بودند و یارای درک جانفشانی و جانبازی یاران امام حسین (ع) را نداشتند. اکنون پس از شهادت امام حسین (ع) به انگیزه شناختن و دریافتن رموز شهادت یاران حسین (ع) یکی از بازماندگانواقعه کربلا را که در رکاب امام به شهادت نرسیده، در خرابههای نینوا دوره کردهاند و عجز در نفهمیدن عشق حسین )ع( را به مناظره نشسته اند.
«سوار بن ابی عمیر نهمی» مانده از مسیر عشق شهادت، او که در حمله نخست جنگید و مجروح شد و بر زمین افتاد با استدلال و دلایل خود به مناظره با کفر برخاسته و با مرور وقایع کربلا و استمداد از اهل بیت بروز احساسات و عواطف پنهان عشق یاران امام حسین (ع) را به تصویر میکشد. او از رسم عشقآموزی، از امام حسین (ع) ، مولا و معشوقش، دعوت حق و عشق آسمانی میگوید. در این نمایشنامه مقایسه
عشق زمینی و آسمانی شکل میگیرد و از «زهیر و دلهم» یاد میشود … از اینکه «ز ِ هیر بن قین» دعوت امام را میپذیرد و از عشق زمینی خود دست میکشد و به عشق آسمانی میپیوندد.
ساختار نمایشنامه به شکل نمایش در نمایش و نقش در نقش پیش میرود.
ُ باید اذعان داشت که تمامی آثار استاد ابراهیم کریمی هسنیجه بر پایهی عشق استوار است، شاید به ظاهر، مجموعه «چهارده درام عترت» موضوعی تاریخی و مذهبی داشته باشد اما آن بهانهای شده است تا نویسنده از عشق، عاشق و معشوق بگوید.
این اثر سه مرتبه هر کدام سی شب به روی صحنه رفت. ابتدا به کارگردانی استاد ابراهیمُ کریمی هسنیجه در آمفی تاتر دانشگاه اراک، سال ،1375 و دو مرتبه به کارگردانی دکتر حسین کریمی هسنیجه در اصفهان، تالار اندیشه (دههی هشتاد) و تالار هنر سال اصفهان زمستان 1388.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.